AŞK OLSUN SÜREYYA AŞK OLSUN...

Kýrýk bir fincan dolusu ihtimal, Süreyya
Dik yokuþlarýn dik baþlý kadýný
Ah, o vaveyla içimde saklý
Muzip yüreðimle teftiþe çýktýðým illa ki aþk:
Aþk olsun, Süreyya aþk olsun
Varsýn baðdaþ kur yalnýzlýðýma
Muhatap olma yeter ki yuvasýz kuþlarla

Hem benim yüreðim yuvadýr
Yuvarlanan acýlardan ördüðüm kelam, Süreyya
Yalnýzlýðýn da dik alasý
S/üzülen yaþlarýmdan sor beni
Sor beni aþktan, Mevla’mdan
Bir düþ çukurudur içinde yalpalandýðým
Aþkýn da sarnýçlý hâkimiyeti
Rengimle müptelayým ben illa ki
Pembeyi dillendirir yanaklarým
Gamzelerinde özlemin
Ah, Süreyya, ah.
Görmez misin gölgeler oynaþýr?

Hüznüme müptelayým, Süreyya
Yaþ tahtaya bastýðým her öðün
Sanýr mýsýn ki severek doyarým
Ne gam Süreyya ne gam:
Sevilmek olsa olsa dile gelmeyen maruzatým
Bir de dikip gözlerimi yollara
Yol olup da varamadýðým sana
Beylik deðildir benim yüreðim
Boydan boya boyadýðým duvarlar:
Ah, o duvarlar ördüðüm, Süreyya:
Ya sen ya da hiç kimse
Yeter ki alay etme kimsesizliðimle…

Sýzdýðým her þiir vakti sevmekten yorgun düþerim hem ben
Sýzlandýðýmdan fazladýr acým
Açamadýðým içim, Süreyya
Dik baþlý mizacýmla kandým ah, kandým sana
Sen ki anmazsýn adýmý
Adlandýramadýðým bir masaldýr benimki.

Göðün varisleri
Yeryüzünün de kavisleri
Ýçimdeki sýzýnýn da vasisi ah, sen
Ýçimde simli ipler takýlý ucunda binlerce üzgün kukla
Kükreyen sesim ne ki Süreyya…
Bilmez misin gelmez iki yakam bir araya
Yeter ki ses eyle Süreyya:
Þu sessizliðin yok mu seslerin en gürültüsü…

Ýpe sapa gelmez deðilim ben
Lakin sallandýrdýðýn yetmedi mi o daraðacýnda
Yanýk kelamýn ucu
Yadýrgadýðýn ne ki, Süreyya?
Yadsýyamayacaðýn kadar severken seni…
Sus o halde Süreyya
Bunca kýrdýðýn yetmedi mi…


Sosyal Medyada Paylaşın: