Sende KovulasınGülen yüzümle kapına geldim Halimden anlarsın sen belki dedim Geldiğe beni sen bin pişman ettin Sürüm sürüm süründürdün sen beni Sende benim gibi hep sürünesin Gün var iken gün yüzü görmeyesin Beni kapından sen kovduğun gibi Tüm kapılarda sende kovulasın Akan gözyaşımı silersin dedim Kanar yaram merhem olursun dedim Yaşarken bir gün güldük mü görmedim Beni başından sen def ettin gittin Halim ne olacak hiç düşünmedin Beni kapından sen kovduğun gibi Tüm kapılarda sende kovulasın Garip bir kulum ben hakka sığındım Sana geldim kaçtın benden on adım Ben sana hep koştum koşar adım Yalancı sözlerine nasıl kandım Geç ayıktım eyvah bende yanıldım Beni kapından sen kovduğun gibi Tüm kapılarda sende kovulasın Kul Mehmet’im sevsen yolum olurdun Sen bana dermanım elbet olurdun Candan sevecek bir yârim olurdun Boş olan gönlüme sen sultan olurdun Gönlümde açan gül çiçek olurdun Beni kapından sen kovduğun gibi Tüm kapılarda sende kovulasın Mehmet Aluç-Kul Mehmet |