Umutlarım bitmedi diyor şair,
Bir sevda ıslatır belki yüreğimi
ya da son bir cemre daha düşer
ömür vaktimin akşamlarına.
Kaldırma kaşlarını “ yok” dercesine
bükme dudaklarını ümitsizcesine.
Olur ya!
Belki
bir kalbe tutunur yüreğim çiziklerinden
nasırlıda olsa bir tene dokunur ellerim.
Belki bir filiz yeşerir sol yanımdan
besler büyütürüm toprağını severse
fidan olur dallanır budaklanır ağaç olur
meyveye durur gönlümde.
Düş kursam da kime ne?
Belki diyebiliyorum ya
boş verdim gerisini,
tebessümü bile yeter...
Ya da ne olabilir ki;
en fazla suya düşer düşlerim
şikâyetçi olur benden
umut deryasında boğulan hayallerim.
Umurum da bile değil.
Dolacakmış yine hasret kovanları
ağzına kadar kurşun.
Hedeften kaçarsam namerdim
bırakın vuracaksa vursun.
………………………
Keşke acıyabilse bir yanım
tekrarlasa an be an kahırlarım
anlasa duygusuz duygularım
kendine değil de
bana ağlasa gözyaşlarım.
Acıyan yanlarımı teselli ederim biraz
bir tömbeki daha sararım en nikotinlisinden
bir içimlik yar sararım son sigarama
bir efkâr çekerim ki off duman duman
gök gürlercesine patlar belki içim
candan mı ayrılır cana mı kıyar
nerden bilsin bana sağır bana ağma yar.
Ayrıca ne önemi var?
Gelmesin ona zarar.
Ben sevdim katlanırım
ben Çekerim hasretini.
Ah da ne kelime
Sitem bile değil haddime?
Benim görevim sevmek
seversem yaşarım demek.
Karıncanın ateşi söndürmek için
yüklendiği suyu sırtlanmışım
umut diye taşıyorum.
Amacım beli niyetim halis
Ben aşk için yaşıyorum..,


Süleyman Göktekin