USANDIMSözlerim sitemkâr gözlerim nalân El ver deyip iten elden usandım. Şeytana çok gelir bu kadar yalan Seviyorum diyen dilden usandım. Benden için sevdim demiş ben onu Her gün değişirmiş sevdanın tonu Dümdüz bir ovada uzadıkça sonu Ansızın kapanan yoldan usandım. Nerede Yusuf’tan Züleyha’dan iz Her türlü riyayı aşka kattık biz Sütte leke var da biz miyiz temiz Şekeri gizleyen baldan usandım. Kime ne yaptım ben kime vuruldum? Paramparça oldum hara savruldum. Buzdan dağlarımda yandım kavruldum Göl diye daldığım çölden usandım. Sevene merhamet kalmamış meğer Yapılan her zulüm kanımı emer Yük değil deyip de eşeğe semer Daim giydirilen çuldan usandım. Son umuduma da düştü bak çığlar Ateşi görmeden eridi yağlar Dağıldı dayılar devrildi dağlar Tuttukça kırılan daldan usandım. İçimde ateşi söndürmez pınar Her an yanıyorum dört bir yanım nar Bu bahar olmazsa gelecek bahar Açacak sandığım gülden usandım. Süleyman Göktekin |
güzel bir şiir. Kutlarım sizi yürekten değerli dost.
Yüreğinize gönlünüze emeğinize sağlık.
Selamlar.