YAVAŞ YAVAŞBir kalbin içine gurbet dolunca Dalar uzaklara göz yavaş yavaş Menfaat dostluktan önce olunca Sıyrılır kendinden öz yavaş yavaş. Geçti gitti aşktan atını alan Bırakıp kaçıyor yolunu bulan Dilden düşürdüğün çıkarsa yalan Utanır kendinden söz yavaş yavaş. Gözü aç olana dünyalar yetmez Ölüm döşeğinde isteği bitmez Bilmez kör bacanın dumanı tütmez Söner küle döner köz yavaş yavaş. Gördün mü mutsuzken yüzü güleni Kanatır yüreği gülün dikeni Sahip ol diline üzme seveni Yar bağlar gönülde iz yavaş yavaş., Öyle sözler var ki dökemem dilden Gam vurur sevdama yaş damlar elden Vicdan ağır basar taşımaz beden Öpüyor toprağı diz yavaş yavaş. Dövülmeden metal olmuyor çelik Genele ram olur birçok özellik Kalıcı değildir hiçbir güzellik Boyun büker kışa, yaz yavaş yavaş Gamlanırmış hüzün neşe darılsa Suçlu benim der yaz toprak yarılsa Matem tutar mızrak bir tel kırılsa Türküsüne ağlar saz yavaş yavaş. Süleyman GÖKTEKİN |
Kutlarim güzel şiiri...
........................................... saygı ve selamlar..