Benden uzak ol deyip son kararı verirken
Arada ki engeli katladın ya ikiye.
Aşk odunda ısındın kemiklerim erirken
Dilinde ki beddua bana bu sitem niye?
Yine ben mi suçluyum bırakıp gittim diye?

Çöldü gönül bağımız yandı tohum, çürüdü
Bir damla su vermezken sormadım sana niçin?
Yaralandı sevdamız düşe kalka yürüdü.
Ayak oldum el oldum, ağladım için için.
Gülü üzdüm dalından, seni üzmemek için.

Sen git dedin de gittim bana niye kızgınsın?
Bak beni de bitirdi seni kemiren keder
Bir hayat feda ettim sana, hala üzgünsün.
Söyle kaç tane ömrüm mutlu olmana yeter?
Ya da bir mutluluğun kaç tane ömrüm eder?

Sen yazımda karım ol son baharda güneşim
Sar soğuk bedenimi her doğmana öleyim
Bir kardelen gibiyim sana susar ateşim
Bir çözüm bul yol göster sana nasıl geleyim?
Bir fotoğraflık anı yaşat bana güleyim.

Hiç mi koymadın beni bir sevenin yerine?
Azıcık sen de düşün vicdanın varsa eğer
Çatlayıp dökülürken bunca “ben”makberine
Yürek yangınında hiç büryan oldu mu ciğer?
Kalp kırığı sende kaç ölüme eşdeğer?

Bunca acı çileye layık mıyım şaşarım
Senle gönül nikahım ahirete müeccel.
Yokluğunda ben seni ölüysem de yaşarım.
Ezilir dik ölürüm, beni korkutmaz ecel
Yüzünde ki tebessüm söyle kaç ömre bedel?

Süleyman Göktekin