böyle olmamalıydık biz
kapanmamalıydı kapılar yüzümüze
“o defteri çoktan kapattık “derken dostlara
senkronize yanacağımızı bilmeliydik
ateşin kanunu kayırmaz kimseyi
böyle okumamalıydık hayatı

hangi sükûta gebe bu gidişler
bu susuşlar hangi kaosun habercisi
her gülüşümüzün ardından
başlayan eş zamanlı sağanak
bu yangı ateşle yıkanmaz
imdada yetişsin yağmurlarımız

sevgiyi sevip
saygısızlığa düşman olamadık
ne affedebildik birbirimizi
ne de pişman olabildik
yıkıntılar arasında güç mücadelesi
aynı enkazın kazazedesiydik oysa

uzak ihtimallere bağlarken umutlarımızı
unuttuk çetin bir sınavdan geçtiğimizi
karşı kıyılardan el sallayadursun keşkelerimiz
sen ben olmaktan biz olmaya vakit bulamadık
en sonunda kaybettik bizi

öte yakanın olurunu düşleyeceğimize
pişmanlıktan yaka silker olduk
yenik düştük fiyakalı ayrılığa
yakalandık sobe

Murat Canbolat