BİR RÜYADAN ARTA KALANLAR
Düşmeyin siz avcılar, izlerim yeter size
Zaten uçurumdayım, dünya denen mekânda Aramayın beni hiç, hayat denen ormanda Düşmeyin siz avcılar, sözlerim yeter size Mâzimin kar sükûtu, üstümde dolaşmıştı Anılarım buz tuttu, ağrıyan yüreğimde Kayboldu şimdi avcı,kalpteki dileğimde Bahar sessizliğinde, hüzünler bulaşmıştı Ömrüm, parmak ucunda, tetiğe basman yeter Zaten öldü hislerim, mefkûrem ölü deniz Solan ben de değildim, solan fikirlerimiz Ben ölmüşüm günlerce, öldürsen ne fark eder ! Ah! Kahkaha çekerek, göçebilsem dünyadan Yolculuğun sırrını, içten içe bilerek Yaşayabilsem hemen, geçmişimi silerek O zaman kurtulurdum, hem avcı hem rüyadan |