Derd-i Cehâlet
Kendini ve Rabbini bilen, bunu da bilir elbette,
Tesâdüf diye bir şey yoktur, hayât-ı millette. İş bu fasıla bî-gâne kalan, nasipsiz, ilm-u irfândan, Tevâfuk olagelir her şey, ancak Hakk-ı Yezdân’dan. Duymamış olsan dahi, bu fıkrâyı tek bir insandan, Demâdem fısıldamakta bir ses bunu, tâ vicdandan! Hangi yüzle "işitmedim" dersin, ey insan, işittin elbette! Daha ne kadar eğleşeceksin, şu zebûn-i derd-i cehâlette? |