maveraünnehir
.
güneşi dikenlerin şarkısını okuyor soltanpur yüreği çatırdayan günler ve laleler içinde iyi anılar ve uzakların kırmızı örtüsü kışa dönmüş yüzünü dökmüş yüzünü binler bir çırpıda kararan havanın peçesini sabahın ayazını ıslığını ormanın gecelerin ve avluların kederini dökmüş yüreğindeki alazı bir yalancı şiir gibi sevgilim kış da alıp koltuğunun altına, neden ısıtmıyor ellerimizi . |