“Həqiqətin sonuncu yalanı”Əgər gəlsən ,bahar fəsli kimi Bəlkədə yazdım bir-iki misra Əgər getsəm rahat ,vicdan ağrısı kimi Varmı səbəb bir daha qayıtmağa. Arzularım hələdə içdə dərində Axtarsan tapada bilməzsən Yorulsan qorxma ,əgər çətindirsə Diqqətlə bax,tapacan gözlərimdə Nəfəsim əgər hələdə gərəklidirsə Hiss et küləklə dalğalanan ləpələri Verərəm nəfəsimi,olmasa başqa nəyinsə Narahat olma bir gün itirsən hissləri Qoy sənlə mən yox ayla günəş barışsın Qoy biz yox,dənizdəki sullar qarışsın Qoy mən yox,saçlarına dəcəl küləklər yaraşsın Qoy bizdən başqa bütün dünya bir-birinə alışsın Ürək ağrıyır doğmaları itirində Qəlb qocalır sevdiyini siləndə Bitirəndə isə nifrətin çox olur İllər keçdikdən sonra karmalar gəlir, nifrət isə yox olur Günəşin faydası nə ? Şüaları əgər isitmirsə Səmanın xeyri nə? Buludların arxasında gizlənirsə Nəyə gərək axı yağışlar? Varsa qoruyan çətirlər Nəyə lazımdır sözlər Əgər yazılmırsa mürəkkəb sətirlər. Payız olmasa , gözlərin dolmayacaqdı Sayılmazdı qəmli , nəğmələrdə Olmazdı ağrılar ,dirilərdə yoluxmazdı Bilinməzdi ağrıların izləri-cizgiləri. Ümüdlər qalıb arxa planda Sətirlər zəifləyib isitmədikdə Həqiqəti tapdım sonuncu yalanda Yalanı isə zəruriyyətlə itirdikdə. |