Buz tutmuş bir sevinçle, titretiyor içimi..
Yuttuğum sözler, kurtlanıyor göğsümde..
Heceler, kelimeler, cümleler,
Yazılmış sözler, suskun, yavan..
Sana dillenmeyince...
Titrek bir heyecan dokunuşun,
Gerisi hiçlik, gerisi yokluk dönemediğim..
Dudakların diyorum..
Dudakların kadın...

Gırtlağıma kadar tek sen varsın,
Yeteri yok, bitmesi yok, eksiği yok...
Varlığın nefes, aklımsız kaldım...
Dokunmaya kıyamadığım..
Ah ki bakması doyumsuz bir sır..
Dayanılmaz bir intihar ikilemi..
Bir kağıda sığmaz ki hikayesi..
Dudakların diyorum..
Dudakların kadın..

Tadı tuzu yok ki dokunmayanın,
Diline değmedikçe harf harf,
Başı boş o nameli şarkıların..
Gülüşler kıvrılmadıkça anlamsız..
Kızıl bir ateş, yanan bir kor,
Kırmızı ahengindedir yokluk..
Her bir dalışta sanki uyuyakalmışlık..
Dudakların diyorum..
Dudakların kadın..

Bir zaman hikayesi gibi,
Alıp çok uzaklara götürüyor beni..
Ama bilindik belki ...
Hep hayal edilesi..
Yaşanılıp, durmadan özlenilesi..
Bakma öyle şaşkın şaşkın..
Daha dur gözlerine varmadım..
Ben dudaklarına diyorum..
Dudaklarına kadın...


23.12.2015