Kadınlar unutmaz..!
Hep ezberlerinde biriktirirler herşeyi,
Bütün yazılanlar, bütün buluşmalar,
Bütün tarihler, bütün kutlamalar,
Ve bütün sözcükler birikir içlerinde, bir yerde...

Ve bazen birikenler, çıkıverir gün yüzüne...
Çok uzaklarda olsalar bile,
Kokular, sesler hatta seslenişler..
Taşınır bir anlık özlemle, hasretlerine,
Veya kırgın düşüncelerine...

Kadınlar unutmaz..!
Bir anının içinde, başka bir anıya,
Rastlarlar bazen, hüzünle..
Bir kenarda durup,
Yalnızca seyrederler, bazen öfke, bazen tebessümle..
Ve bir rüyanın içinde, duygularıyla,
Cebelleşirler sessizce...

İlginçtir ki, yıllarda geçse..
Bozulmadan kalır, anılarının her biri bir yerlerde..
Tıpkı fotoğraflar gibi..
Canlı fakat hareketsizce..
O kadar çok yitirilmişlik,
Eskimişlik, hoyratlık,
Ve o kadar çok vazgeçiş,
Dolmuştur ki, tıka basa içleri..
Bezgin ve kırık döküktür tüm hevesleri..

Kadınlar unutmaz..!
Yazık ki belleklerinin huyudur bu..
Berbat nakaratlar söylerken...
Yakalarlar kendilerini..
Bir daha asla, asla, asla,.....
Oysa ki, yüreklerine mağlup olduklarında..
Bol telkinli, aslalarını rafa kaldırırlar hepsi..
Girdikleri bahçelerde, bazen çiçek,
Bazen Salıncak olurlar..
Ama hepsine tek yakışandır..
Kadın olma halleri...

Geçmişe dair bir şarkıya denk gelirlerse, eğer..
Sonsuza dek öyle kalmak isterler..
Bu bazen genç bir kızın, ilk öpücük namesi..
Bazen de küçük bir kızın, hediye hikayesi..
Tüm bu birikmiş cümbüşün içinde hapsolmuşken..
Kendilerini bulurlar deli gibi, severken...

Bazen ağlamaklı, hatta büyük sabırlı..
Bazen komik edalı, kahkaha dolu sırlı..
Bazen yağmur altında, sinmiş ,
Kırık bir kalp sancılı...
Mahsun lakin yürekli..
Kucaklayıp dururlar, tüm hayatın kendini..

Velhasıl...

Kadınlar unutmaz..!
Ne güzel anlarını..
Nede deli bir rüzgarın, önüne kattığı
Acı, tatlı duygularını..
Ve dahi..
Ebedi kılınan yüreklerin deki ilk aşklarını...

15/12/2015