davet
seher kuşu öperken sessizliği
yağmur damlıyor içime çiçekleniyor pişmanlık göle uzanan suskun penceremde can çekişen kaç asrın gölgesi ölüyor hala güneşin yeşile teslim odam açıyor gözyaşı nilüfer dökülen onca sır testiden uyumuyorum rüyamda kırılıyor inceliğinden daldım işte karşı göle mavi göğün gözlerinden uykuma giren davetsiz duyuyorum şarkısını seher kuşunun sevmiyor nilüfer papatyaları damlıyor susamış ruhuma yağmur açık kalmış rüya pencerem kırıldım yine pişman değilim fakat neden |