NEO-AŞKTorandıkados’tan bir afet geçti Kıza bak, peşinden rüzgâr utanır Şeyyy dedim giderken, sarf eylediği Söze bak işitse duvar utanır Bir şey diyemedim tutuldu dilim Yerle yeksan oldu dünyalık halim Tanıklık etmedi elli dört yılım Poza bak asırlık çınar utanır Tepeden tırnağa şöyle bir süzdü Kim bilir garibim nasıl da kızdı Akla ziyan haller bu nasıl hızdı İze bak izlese radar utanır Gözlerinin üzerine göz olmaz Güzellikte endamına söz olmaz Tornadan çekilse böyle düz olmaz Dize bak mühendis, mimar utanır Güzellik hikâye papatya, gülde Yaradan yaratmaz böyle “yüz yılda” Aya doğma diyen lisanı halde Yüze bak cemreli bahar utanır Eros, Venüs ondan çakmaymış meğer Zülfünün teline kâinat değer Yetmişinci gözün açıksa eğer Öze bak tartamaz kantar utanır Erkekler ağlamaz diyordu saki Onun can evinde yara yok belki Arif olan anlar Delibal’daki Köze bak görürse pınar utanır Celil ÇINKIR – DELİBAL Torandıkados: Samanyolu’ndan 235 Milyon ışık yılı ileride solda bir yıldızköy. |
kutlarım