birincil halleriydi, ısıtırdı ikinci bir hayalle yakardı kor gibi üçüncü bir halde küllenirdi aşk üç hali vardı ateşin, sen, ben ve ayrılıktı adı.
bir kağıt parçası gibi ömrümüz alevlenir, süslenir ve küllenir yakan yakana bir son eriyen bir dağa, giden gidene önü açık bir yol.
nefes mi?, boş versene zehralmışım ben! aldığım soluk, birincil sıcaklık süresi dolan bir kent hepsi biraz düş, biraz da gerçekçilik biraz da bencillik hepsi bu işte, hepsi bir son.
heyecanlandırırdı önceleri keyfe kederdi gözleri hep o ilk an’a meraklıydım arardım aşkı, beklenirdi zaten hep, meraktan değil mi her şey ikinci bir şansı tanıyana kadar bilemezdim serzenişleri.
üç adımda aşktı adı, alev ince bir çizgisiydi ilk yudum zehirli bir sarmaşığın ardından yüklenen son bir cinayet hepsi bu işte, mahşer kimine göre sadece kader.
hiç yedeklenmedi hayat bir önceki zamana dönüldüğü görülmüş mü hiç? yeniden başlamış mı ki hayat? yaktı mı yakıyor ateş.
severse beni inanır yakarsa içimi yakılırdım giderse bir gün yıkılır küllenip de ayrılırdım son hali sanırım ateşin bu üç hali sen, ben ve ayrılığım.
ATEŞİN ÜÇ HALİ – Mawish Şiirleri – Mert Zafer Cansever …
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ateşin Üç Hali şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ateşin Üç Hali şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
çok güzeldi yine dizelerin gönülden dökülen nağmelerin sevgimle ve saygımla kalın tüm şiir seven yüreklere hayırlı günler diliyorum tüm can dostlara buda asi kızdan nadide bir yorum:)
Sayfaya düşen., En lezzetli, En müstesna şiirlerden biri.. Okurken., imrendim, özendim, gururlandım.. Şair kardeşimi, en kalbi duygularımla kutluyor, helal olsun diyorum..
severse beni inanır yakarsa içimi yakılırdım giderse bir gün yıkılır küllenip de ayrılırdım son hali sanırım ateşin bu üç hali sen, ben ve ayrılığım.
Sevgili kardeşim,ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana. Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına ki sevdalarda büyük olsun.Büyük olan sevdalar,kolay kolay tükenmezler kendimce.... Bilirsin kardeşim, sevmek ve özlemek bir ateşe dokunmaktır; yakmaktır yüreğini yangınlarda. Ama sen üşüyorsun.Sevgilinin yokluğu hayatı buz gibi, buz gibi soğuk yapıyor.İçin üşüyor.Aklına geldikçe ,bütün azaların titriyor. Yakacak bir şeyin de yok… kalbindeki ateşinden başka. O da sadece kalbini yakıyor.:Diğer taraflar buz gibi.Ağlama ve sızlamalarla akan gözyaşların bu soğukluktan birer inci tanesine dönüşüyor ama yüreğinin yangınını yinede söndüremiyor kardeşim. Harika bir şiirdi.Kutluyorum bu güzel şiiri.Selamlar.