bir fikir yoğunluğunun delice öfkesini yaşıyorum
her parçası yerli yerinde
dağ ile ova, yer ile gök,
yıldız ile ay, gece ile gündüz yan yana
nefrete çalan aşk , aska çalan nefret
her şeyin bir yeri var
her yer için ,bir şey var


düşüncelerim her ne ise ,
ne kendileri bende muktedir...
ne de mahzun duyguları sonsuzluğun dışında.
çığlık basarcasına bir şeyler var içimde …
ebedi bir vuslat cehdi üzerinde gidip gelen
düğümlenen,düğümle inen, düğümle çözülen,
bulur gibi olduğum,farazi kayboluşlar
hareketsizliğe gömülen yitiklerim
her biri bir yönde kıvrım kıvrım.

sokak sokak dolaşıyorlar..
kimi görseler boş
kimi dinleseler hiç
kime tutunsalar yok
köşe bucak geziniyorlar
içimde saatlerce,
avare …

öteler de bir evde , bir perde arkasında
sık sık düşüncelerine daldığım …
kalın duvarları,
derken daha az kalın
sonra ince, oradan da ipince
nihayet inceden ince yolları…
sırları, son incelik üstünde,
sonsuza doğru dağılmışlar
etraftaki kıldan çizgiler

düşünceler laf değil, nazar istiyor
akıl değil aşk istiyor
davet değil, temas istiyor
zihnimin bir kösesinde mıhlı
hallerini bilmedikleri garip bir durum
karanlıklar içinde bir sır
her bir zerresinden
yerken yediğim, içerken içtiğim
her an tetikte
her an huzurda bir hal...
düşünceler sefil
düşünceler sufli
düşünceler mahcup

onlara ben ancak bir kılavuzum
dere tepe düz, aylarca yol...
yıllarca süren yolculuk..
yürü derler yürürüm
o sokak , bu cadde ,şu şehir
nihayet …sonrası.. sessizliğin göğsünde ...
içinde ben olmayan bir tükeniş
bitiş, siliniş …

girintili, çıkıntılı düşünceler
yar olacak ağlayan ruhuma
sokak başlarında fenerler...
evlerde cılız ışıklar...
karanlık…
karanlıkta ben… koca bir şehir…
koyu bir rüyanın koynunda
mışıl mışıl …

redfer