El-MUKADDÎM
Murâdın bizden doğru yansımakmış Senin, Ey-Mukaddîm...
Bu şaşkınlık veren lütfuna, mazhar olmayı derk edemedim… Aradım seni hep fıkhın vecîbelerinde ve kandil gecelerinde, Bir sübyânın mâsum tebessümündeki envârını göremedim… Ve yine sordum soruşturdum Seni, cübbeliden, sarıklıdan, Suyun sâdeliğinde, rüzgarın esintisinde esrârını sezemedim… Veren el üstün demiş alan elden, Peygamber-i Zişân, Elimle gönlümü bir edip, almadan vermeyi bilemedim… Sana beslediğim sevgiye rağmen, kalbimde bir düğüm var, Yaşım dayandı elliye, bu kördüğümü hâlâ çözemedim… Cîfe dünyânın da, neresinden tutsam, kaldı hep elimde, Ben buna gençlik yıllarımda, neden, niye akıl erdiremedim!.. |