Ver elini yelken açalım okyanuslara
Uzanalım çocukların genç hayallerine
Sen Uğurum ol
Amansız kötülere inat
Ben Denizin olayım bu öyküde

Çıkaralım halatları küçük boyunlardan
Bir de martı koyalım çantalarına
Gülüşlerini hapsetmeden

Bak gözlerime, eskisinden daha umutlu
Unutma yanına al bağlamanı
Tellerinde özgürlüğe dokunalım
Sen ses ol
Ben gölgen peşinde

Yıkayalım öfkeleri yakalarından
Saçlarını tarayalım anlam boyunca
Maviyi sürelim göz pınarlarına durmadan

Çığlıkların arkasında kalmışları
Susmuşları
Bir çay koy da düşünelim yılgınlığı
Uyanık geceye dönüştürelim
Ay ışığı adımlarımızı

Berrak köpükler olsun dönüşte
Çatlamış ellerine bir buse konduralım
Eskiden kalma bayram edasında

Yaklaştık kıyıya, ardımızda yitirdiklerimiz
Biraz uyuyalım
Uyuyalım da tazelensin düşleri
Günü ağartalım şimdi boşluklarda
Bulutları itmeden resmedelim
Yağmura yaklaşalım Eylül kıvamında

Bir simit, peynir, zeytin ne varsa
Bölüşelim sevdamızı
Sen Kerem ol
Ben Aslı’ca

Yürüyelim
Pervazına mor menekşeler sarılmış
Çatısına sarmaşık gülleri dökülen evimize…


Mine Gültepe