Su sesinin huzurunda
Bir dağ yamacında,
Ateşli bir çocuğun yanağında bıraktığı çukurda
Ve seslenirken bana

düşün ki

Şelale hala akıyor ve çiçeklerim
Gülümsüyor göğsüne neşeyle.

Omzumdan silkelerim acıyı
Ve kederi
Dilime bağlamam hiçbir sözcük
Sihir yoksa içinde

Ve

sihirli bir kaynaktan yağan minik
Yağmur damlaları gibi
Düşen
Ve yaşatan ömrüme
Sesin
Soluğun
SEVGİLİ

Hiçbir tekamül yarım kalmamıştır evren de
Sonsuz olasılıklar düşer avucumuza
Neşeyi ve sevgiyi ve aşkı seçen
Kader dedikleri
Hep değişen
Hep gelişen
Aşkla baktığında nefesime
Söylerken ağzımın içinde

‘’seni seviyorum’’

Son asla bir ‘’son’’ değildir
Bedenim düşerken
Sağa ve sola
Ellerimin içinde kalan izlerin var
Aşk mührün kalbimde
Ve nefesimi kesen sesinden duymak adımı
Neşeyle

Buradayım
Buradayım
Buradayım

Göğsündeyim
Ve içinde
Zamandan bağımsız
Zamansız akan
Aşkla akort halinde
Işığı iki göğsünün orta yerinde parlayan
Ve dünya anaya uzanan aşk kristalimle
Meleklerimle söylerken şarkılarımı
Dilleniyor avucumda şifa

Şifa, izafi bir siyah ekrana düşerken adın,
Kalbimi dolduran
Ser’t bir adımdır ..

Bu ra dayım
O ra dayım
Kaynak tayım
Aşk tayım
Ser’deyim
Sen’deyim
Sen’inim…


Sibel EŞİYOK


Işığa yol almak için ,saf sevgiye adanmış ışık işçilerine adanmıştır.