Azize'den Mamoste'ye: Kölesiye değil, Ölesiye!
Ve azize,yolu iz bildi…
Söyledi,şarkısını: Bana kollarım olmadan, Sarılmayı öğret, mamoste Beni öldürmeye çalışmaktan bıkmadın mı? Sen de ölümsüzüm ben… Saçlarımın uzun tellerine mi tutunacaksın..? Ateşime uzan,mamoste.. Senin köylerin, yanmadan daha Ben, küllerimi seninkilerle harlamıştım. Uzan dizlerimin dibine, Ağıt yak adıma ‘’ey azize’’,’’dinle azize’’ Buradayım, mamoste.. Yüreğimin ışığına git, mamoste! O seni dize getirecek,dize dize Uzan dizlerime ,söyle şarkını Yaralı bir oğul mu doğurdu,şiir Ben o yaraya,yar olurum mamoste.. Öğret sen ikincil dualarımı ‘’Ya Rab’’’’Ya sin’’Ya celil’’ Önce hangi kitaba eğileyim mamoste, Sen hangi kitapta varsın..? Hangi ruhu giyindin bu defa.. Yoksun… Yok olup Beni mi arıyorsun..? Güneşi ne diye bekleyeyim Güneşe ışığın veren de ben değil miyim mamoste..? Hatırlar mısın,bir şiire kan arıyordun Gelip,kalbimi aldın,atsın diye o şiirde.. İblisin hükmünü bertaraf et, Cehennem o yüzü olamayan maskelere asılsın, Akrebin zehri içlerine aksın, Sen duadasın,ben bedduada mamoste… Sen affet onları, diyorsun Ben onları yakmaya,odun arıyorum.. Keşke, dökmeseydim acımı yüzüme Keşke, görmeseydin,soyunduğumu aşka, Erciyes’ te Keşke, kasırgama düşmeseydın sen de Kaf Dağı’nda, ölümsüz bir eser kalsaydım avuçlarımda Seni kedere bul/adım,mamoste.. Öğretilerinin sorgusunda Fırat’ ta yıkandım Yıka yıka çıkmadı üstümden İnsanoğlunun,ellerime sürdüğü lekeler Uzandım Kızılırmağa,kızıla boyasın diye Saçlarımı, Uzatsın diye yokluğuna Saçlarım Ağrı Dağı’na yol oldu mamoste… Kurtarsın diye seni, o kuyudan.. Daha ben seni, nasıl seveyım mamoste.. Ben seni ölesiye sevdim.. Onlar k/ölesiye sandı,mamoste.. SİBEL EŞİYOK Mamoste: Kürtçe öğretmen demektir. SEVGİLİ ŞİİRİN OĞLU,KADİR BAL’IN,AZİZE şiirlerine ithafen yazılmıştır.. |
adımı sen koy mamoste..insanlığın bildiği tek alfabeden
kimse bilmesin görmesin ne çıkar..
gören şahittir "el hak, "el basir.