NEFESLİK
Ah canım efendim
İstanbul yıkıldı sessizliğimden Ah canım efendim Gözyaşlarım nehirlerle yarışıyor diyorlar Ah canım efendim Saçının teline kurban olsun bu can Sensiz bu dünyaya sığmayan o taş ta ben olaydım Asude süzülen gözyaşımın yasından bir katrede sel olaydım Ah canım efendim Şu içtiğin kaseden bir damla su da ben olaydım Senin ateşinle yanan ,aşkınla aciz kalmış kalbime Söz geçiren de ben olaydım Deste deste büyüyen aşk ipliklerine geçen iğne de ben olaydım Sensiz nefesim kesik kesik Ah aşkınla bitap düşmüş, ellerim yurtsuz kalırken, İçinin eriyik sularına bir elmasta ben olaydım Sana ışığı getiren o arı da ben olaydım Gece gündüz çalışaydım, Ah canım efendim, odanda ki bir masa da ben olaydım Sarıldığın bir kalemin de ben olaydım Sıra sıra dizilen kitaplarına bir önsöz de ben olaydım Bahçen de büyüyen, bir ağaç ta ben olaydım Dilinde kesik kesik büyüyen bir isim de ben olaydım Can parça parça iken, sana bir bütünde ben olaydım Zerresine düştüğüm gözünde büyüyen bir ateşte ben olaydım Kavrulaydım Ah canım efendim Senle doğmuş o parçanda ben olaydım Mısra mısra akan şiirine bir dize de ben olaydım Adına kurban olduğum, var ise bir umut O umuda kurban olaydım.. kalbine düşen nice aşkların en öznesi ben olaydım Kanında boğulaydım. Ah canım efendim Aşkınla solmuş defterlerin kısa tufanı da ben olaydım Ben olaydım.. Dudaklarına dokunan sigaranın son içli nefesi de ben olaydım Gittiğin uzakların bir yolu da ben olaydım Yorulaydım Başlayıp başlayıp bitiremediğin o son öykü de ben olaydım Kırılıp kırılıp Kırıldığı parçasını kalbine yapıştıran o savaşçı aşık ta ben olaydım Yar ‘’yar’’iken Sadakatinden aşk çeşmesini reddeden bu cana tek ilaçta sen olaydın. SİBEL EŞİYOK |