Kalmadı Yakmadığın CanNe bakarsın yürek yakarsın Sağımdan solumdan geçersin Git dersem gitmezsin Söyle sen ne istersin Akıtırsın yüreklerde kan Kalmadı yakmadığın can Kalbinin hayâ mührü sökülmüş Aldatmanın kıymıkları yüreğine batmış Her çıkarttığın da birisine saplarsın Uğultuların matemini yaşar Matem vermek için koşarsın Şiddetle arzularsın Nefretle kovarsın Ne söylersem dinlemezsin Bakarsın yürekten Yakarsın kaçarsın Ben yoruldum senden kaçmaktan Sen yorulmadan yakmaktan kaçmaktan Ne istediğini bilmezsin Deliler gibi gezersin Güzelliğinle gönülleri kesersin Yakarsın yıkarsın sonra kaçarsın Bakarsın yürekten Yakarsın kaçarsın Bayraklaşan rüyaları çaldın Sonra gittin güldün Bukalemun gibi renk değiştirdin Karanlık kafile yolcularına öncülük ettin Cehenneme inen merdivenlerde gezindin Şimdi kendin yan bakalım Hudutlarda salgın hastalığa yakalanan Çaresi olmayan ihanetinle yan Silik şahsiyetsizliğin ile kal baş başa Şuursuz kininle yaşa Ne söylersem dinlemezsin Bakarsın yürekten Yakarsın kaçarsın Aldanmam artık sana Bak yaptıkların geldi başa Yalnız kaldın baş başa Haydi, şimdi çektirdiğinle yaşa Yaşa yaşa olamazsın gönüllere paşa Çok söyledim dinlemedin Yanarsın dedim kulak vermedin Baktın yalandan yaktın yürekten Yakarsın dedim neden kaçarsın dedim Şimdi ağla haline gül bakalım Yan haline gül haline Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |