İncir vaktiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın der ki Paul Celan
güz kendi yaprağını yiyor elimden... bu gece saatler sade bir cümle kuruyor içinde; ah corona,biz kendi ruhumuzu çukurlara veriyoruz yakışıklı bir kentin cüceleri bakıyor sadece ve yengeçler açıyor bir çift kıskaçlarını, kırılgan akrepler dokunuyor zamana. şimdi üç kez gerçeklik var maviden uçan kuş maviden eksilen gök üç kez gerçeklik bu merdivenlerin yabancı duruşu kendi gözbebeğimizin cellatlarıyla gölgelerimizi çok sert öldürüyoruz hele ki tanrı karar verince nerval’in çığlığı gibi karanlığa dönüşüyor yüzümüz corona basit insan değiliz biz büküyoruz gölgemizi her şeyin tepeden düşmüş bir hali var bu iyi, evet.. |