Amelia...Amelia Pencere önü çiçeğim Ahdım var birgün büyürse yüreğim yine seni seveceğim Amelia Kuş kanadında ki hasretim Ben yağmur kaçağıyım gözyaşın yetiyorsa ıslanmışlığa kim çıkar ki yağmura.. Ahmak ıslatanlarla tükenmesin ömrüm/üz Bize bir kırkikindi gerek uzarsa diye hazan Solmamaya... Amelia Ben Avuçlarına kırlangıçlar konması konusunda ısrarcıyım hala Korkma Dilsizdir sevda peltekleşe hüzünler yaşayabiliriz senle Kekemelerde sevişebilmeli ayarsızca Ah bir günah nasıl sevilir böyle. Ben senli tüm suçlara hazırım cansiparane... Sen Prangalı yaralarıma dokun adın kalıyor her gece üstümde Ört ellerimi ellerim ellerinsiz çok çirkin Amelia... Çünkü Ben yaralarımı sevmeyi babamdan öğrendim İnsan toprağa ne çok benziyor aslında Seversen yâr sevmezsen yara... Hoş gelişler ola Birgün gülüşünden suçlayacaklar beni söyle onlara Fırsat kollayan eceli beklemeyeceğim alıp gitmek için seni... Amelia Evvela şiiri yasaklamak gerek evvelden şairdim ben Şimdi bütün bütün öldürüyorum kelimeleri... ah bu yara öyle güzel sızlıyor ki Sorsalar Dilim tutulur anlatamam seni. Çünkü Ben bir zamanlar çocukken Gülüşü yaralı tüm kadınları anne kokar sanırdım Sanmak bu ya Yâr kokusu diye bir şey varmış Allah affetsin annesizliğim kadar sızlıyor sensizliğim sol yanımda. |