Vera...Ben yüzünün çizgilerine sığındım Vera Kimse söylemiş miydi Ellerin senin ellerin nisan kokar zemheri ayazında... Şimdilerde Yarınsız ülkelerde asgari ücret gibi aşk umut ettiğinle tattığın arasında Bir dizi yolsuzluk yatar Sonra Vera Sonra sarhoşlukların büyür İçinde duble yollar yapar felek... Büyürsün Vera şehirler gibi Çoğalırken unutmaya çalıştıkların gecekondulaşır umutların Büyükşehirlerde trafik sorunudur artık içine kanayışların... Sesini yüzüme sesini sesime sür aynı dili konuşmaya gerek yok Aynı notada ağlayabilsek yetmez mi Vera... Çünkü Bir zamanlar Aşk yarım ekmek üç beş zeytin tanesi yemek gibiydi oysa karnımız doymasa da mutluyduk en azından umutluyduk Meğer umut dediğin Ortadoğuda çocuk olmak gibi bir şeymiş Vera Mesele ölmen değil mesele seni öldüren herkesin Tanrıdan emir aldığını söylemesi... İçimdeki tüm çocuklar öldü Vera Parça ekmek bırakma arkandan ağlar diyen anamın peşi sıra. Biliyor musun Artık hiçbir parçam ağlayamıyor parçalanmış yüreğimin peşi sıra. Sor beni Vera unuttuğun nem varsa büyürse eğer gözyaşında ve Sebepsiz titrerse ellerin /Sor.../ Çünkü iyileşmemiş yüreğimle sığınmış Türkülere Topallayıp gidememişimdir senli yerlerimden... |