Böyle doğdular
Böyledir yaşamları
Kırgın akdeniz iklimlerinde
Yeşil ormanlarda yaşayan
Mutlu insanların;
İçlerini kemiriyor ölüm kaygısı;
Olmuyor kölesi dermansız hastalıkların;

Gökler ve doğanın
Henüz açığa çıkmamış kurallarını;
Ve yaşam gemimiz usul usul,
Mutlu umutla dolu olmaktan
Yol alıyordu bir limana doğru;

II

Otuyorsun çoban kılığında
Kuşluk saatlerinde ağaçların gölgesinde
Tam yakınında
Sürü ve sen sürüne otlak yatak olan yerlerin

Sana mutluluk sunar gezgin melekler
Bir akşam üstü kahkahaların çınladığı
O sonsuz sessiz mavilikte

Bükülmez bileklerin
Ocak başında isli çay semaverinden
Aşk ve sevgi dökülür
Bardağına ve saf mutluklar
Kuşlar çoktan girmişlerdir
Ormanların sessiz ve sonsuz karanlığına


Ve düşünde lebiska saçlı kızlar
İnci taneli gülüşlerinde kaçıncı uykuda

Yarışır aşk denilen elemin
Tarifi kifayetsiz duygular içinde!
Uyanırsın her sabah!
Hayalden gerçek dünyaya dönmenin eşiğinde..


Aşk tek başına patlayan
bir tohumdur toprakta

Yalnız bırakır yürürken sonsuz yolculukta..

Ve bir anlamı yoktur
Öğle saatlerinin
Gölgen dibine düştüğünde
Adımların kısalır
Birikmiş hayaller
Bulutların buğusu sis tutmuştur
Akşam saatleri çaresiz yaklaşmıştır

Ölüm saatine kurulu düzen
Ve hâlâ başladığım
Yerdeyim.

Gelme ölüm daha ölmek için vakit çok erken!!





Nurten Ak Aygen

20.10.2015