Nerede bizim tatlı rüyalarımız
Boğazın ötesinde, öte kıyılar duyar gibi olurduk
Ne ki büyümüyor küçülüyor dünya
Güneşin sulara gömüldüğü yerde
Görürsün batan güneşi
Sonsuza açılan dalgaların kucakladığını
Karanlığın boğduğu ıssız kıyılarda





Seslerin yuvasını gök ve deniz
Bu uçsuz, bucaksız
Karanlık akşam karanlığı
Canım kara
Koskoca bir dünya
Kağıt parçasına sığdı
Her şey birbirinin benzeri
Yüzünüze geldi ey sevgili
Kapılar kapanır yüzümüze yüzümüze






İz kalmaz ardından
Uzak düşeriz birbirimize
Sonsuza dek artık aklımızda
Avuntudan başka olmaz mucize
Tatlı düşlerin acemi ozanı
Güneşin ilk ışıkları parlasın yüzümüzde
Silah ve aşk öykülerinin
Yeni umutları
Daha az kasvetli günlerde
Daha mutlu çocuklar doğsun
Dağlarda
Küçük kulübelerde






Sana göz yaşları yok
Herşey boş, bir tek acıdan başka
Bize aklımızı armağan ediyor Tanrı
Bir gölgeydi hiçlik
Bomboş çöldü
Kinin iz sürdüğü dünyada
Son aldatmaca
Sevinç
Kim Kondurur ölümcül acına
Mezarına defne dalına başucuna





Öylesine sefil
Öylesine iğrenç
Kim senin yanında olacak
Senden başka
Şiir yazmak hesap kitaptan sonra
Umutsuz ve dilsiz sağır
Ve çılgınlık sa
İlk ve sondu dünyanın
Cılız öfkesini dünya
Sevgiyle arındırırdı bedenini






Silahsız ve yalın
Anlamı yok
Bu anlamsız savaşmanın
Çorak topraklarda
Ana gibi ağlasın
Ana gibi sevsin
Ana gibi kucaklasın
Başka bir hayat, başka bir dünya yok
Hepimiz kardeşçesine yaşıyalım!!







Nurten Ak Aygen
06.10.201