Şimdi Söyledim Diye Birde KızarsınAmeller yok kopmuş gidiyor bedenler(?) Namaz niyaz karanlık gölgeler içinde Dinden haberin yok din ne söyler bilmezsin Müslüman’ım dersin gezersin Müslümanlık öyle değildir yanlış yolda gidersin Şimdi söyledim diye birde kızarsın Herkes kendi eliyle oynar bahtı karayı Sonrasında ağlar kaderden der utanmaz Farkına varmayı unutmuş nefis şeytan peşinde Varlık gününde ağa paşa yaklaşmaz kimse yanına Karanlık koridorlar açar gönüllere ışık olmaz yarına Kapatır tüm güzelliğin kapılarını utanmaz edepsiz Bir anda kalır karanlıkta figan feryat ile yok mu ışık der Dara düşer koşar Rahman’a derman aramak için Kapattın bütün kapıları kapı ne ararsın derman ne ararsın Umursamazlığınla zalim rolünü oynarsın Helalden değil haramdan çarpar çırparsın Hakkın olmayanı alır gönülleri parçalarsın Şehrin kavşaklarında harami gibi beklersin Soluksuz kalınca soluk için Rahman’a koşarsın Alacak soluk mu bıraktın soluk ararsın utanmaz Kış gününde baharı yaşarsın evinde İnsanlara da kışı yaşatırsın yaz gününde Yenik düşmemek için kurnazlıkla iş görürsün Ayağın taşa takılır yenik düşersin feryat edersin Kalkmak için Rahmana koşarsın utanmaz Kalkması için kimin elinden tuttun rezil Ondan sonra kalkmak için el ararsın edepsiz Doğru söz söyleyene muhalefet eder yalanlarsın İşine gelince doğru söylüyor diye yanına koşarsın Kul Mehmet’im der ki sen kendini kandırırsın Güzel hatıraları beğenmez yakar yok edersin Sonra hatıraların güzelliğinden söz edersin Yalnız başına kalınca yalnızlığı kadere söylersin Dansöz gibi kıvraklığın elbet son bulacak Cehennem ateşinde yanarken kor alev Kıvranmaya yerin dahi olmayacak Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |