SanmayınMecnun gibi aşk’ın nöbetini tutarım Leyla’m gelir diye yollarına bakarım Çöllerde Leyla’m hayali ile yatarım Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Biz aşk için cümle zahmetin gönlünü okuduk Zahmet bizi gördü zahmet olduğunu unuttu Türlü meşakkat ile aşk içinde biz kaybolduk Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Aşk ile sevenin kalmaz artık bu canı Can aşk ile yoğrulur akmaz artık kanı Aşk ile gezeni bak gör gözlerinden tanı Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Sanılır ki âşık olan delidir serap görür Âşık olmayan delidir viran olur ıstırapla ölür Âşık olan yıllarca uyumaz yâri uyutur aşkı büyür Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Aşk gönüllere ilaç yüce Rahmandan ihsan Aşk için ne çileler çekti binlerce insan Zahmetler çilelere göğüs gerdi insan her zaman Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Vuslat aşk’a zehir denildi kavuşulmadı hiçbir zaman Ahiret yurduna gönderildi vuslat her zaman Aşk yolunda zahmet olmaz mutluluğa varılır her an Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Aşkı bilmez ne anlar aşktan misafir sanmaz onu Misafire gönlünü vermez sanır yolun sonu Aşk sonsuz mutluluğa varılan yolun ana istasyonu Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Aşk gönül ile çelikten kale olur bekler yolu Aşktan başka yoktur sevene çıkış yolu Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Kul Mehmet’im aşk anlatılmaz yaşanır Aşk ise gönüllere veren Rahman’dır yolu hak’dır Bu aşk ile cümle kapılır önünde durmaz açılır Aşk’ın önüne hiçbir zaman çekilmez sınır Sanmayın Leyla gelmeyince bu aşk biter Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |