Yağmurun Atlıları
yağmurun atlılarıyla kaynaşan umut
titreyerek tamamlıyor duygusunu inanın inanmayın veyahut dal silkeleyen rüzgara karışmak zor değil bir kaç gün üstümüzden suların akışını bir kaç gün güneş veya kasvetli zamanın yakası tutulunca değişerek şarkılar söylemeyi öğreniyorum dikkat et hala ben varım ötesi ile saydam susamışlığın ne berrak derinlikteki sarı kum ne de yörüngesini kaybetmiş bir taştan haberim var sonsuzluğun versiyonu ile kederlendiğim tatlı dünyaların tadı bu billur dallar oyalanır anıları mavi ne söylense kirpiğin de eski yolculuklar acemi taylarla kırları gezen ve mutluluklarla kardeş hafifliğin yoğunlaştığı uyku bu. |
kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan