Şiirin Hikayesi

1998 yılında gitmiştim..
Kars’ın güneydoğusunda, Arpaçay kıyısında, Ermenistan sınırında antik bir kent Ani...
Ortaçağda çok önemli bir kentmiş ipek yolu üzerinde.
Ve o şehirde Ermeni, Gürcü, Türk, Arap ve Süryaniler komşu komşu yaşarlarmış...
Kentte Kilise ve Cami yan yana..
Anadolu’da yapılan ilk Cami de burada; Manuçehr Camii.
Ani Katediralinde, Selçuklu tarzında arapça bir kitabe gördüm, kilisede ne işi var? diye meraklandım...
Hocalarım, bu kitabenin Sultan Melikşah’ın onarım kitabesi olduğunu, o dönemde bizzat sultan tarafından kilisenin onarılarak ibadete açıldığını söylediler...
Yaklaşık elli-altmış metre ötede de, yerd öylece yatan bir minare var, Onu da sordum,
1890 larda bir Ermeni Papazın dinamitle yıktığını öğrendim minareyi...
Bozminare yerde öylece duruyor...
Manuçehr Camii harap vaziyette, minaresinin şerefeden yukarısı yıkılmış.
Herşey apaçık değil mi...
........
Keşke akdamar kilisesini onarırken Manuçehr Camiini de restore etselerdi, Alparslan’ın ve Melikşah’ın kemikler sızlıyordur...

Giderseniz, götürün beni de,
Bir tarihin musikisini dinleyeyim
Ve ben, benliğimi bulayım Ani’de.

Hüzün mü kaplamış Alparslan’ın şehrini,
Manuçehr, sitem eder, yıkılmış camisiyle,
Tarih ki, Milletimin, en müstesna varıdır,
Ani; Anadolu’nun yitik anahtarıdır,

Yalvarayım Allah’a dirilsin minareler,
Tekrar duyulsun ezan, iyileşsin yareler
Hasedinden mahşere dek çatlasın Ermeni de,
Yine aşkla kıyama dursun seyyareler.