Gün solgun sonbahar, yağmur mevsimi
içimde sürgün deli baharlar ve yorgun
nedense yabancı her şey her yer ve sen
bu gökyüzü bu hava bu karanlık gece
nerede bilmiyorum o eski sonbaharlar





Bir oyun mu gidişin hey gamlı hazan
pencereden baktığımızda görünmüyor ay
baktıkça uzaklaşıyor yıldızlar aylar ve yıllar
hüzün basıyor taze güller ve menekşeler
üzüm zamanında sonbahar ve sarı yapraklar




Kaderin cilvesi bu az rahat edeceksin tamda
elem keder hastalık yakalar yakanı
masal olur düşlerdeki yaşantı
adım adım gelir dönüşü olmayan yolun sonu
lacivert bir gece basar adamakıllı
parayla pulla alınmaz gönül dediğin





Ağlamakla inlemekle silinmez ne kader ne keder
ruhuna çöl düşünce ömür gittikçe gider
ardından ağlayanla gülende biter
can canan dövünür bir güzel
Issız dağlara akşamlar çöker



Kırık dökük anılar kalır geride
olmaz ilaç yokluğa hiç bir çare
gelmez giden dünyadan bir daha
laleler sümbüller boynunu büker
umutsuz akşam çökünce kalbe
anılar dökülüyor eski sonbaharlardan
yapraklar yerine ve ucuz mevsimlerde son istasyon!!




Nurten Ak Aygen

13.09.2015