şiirin süzgecinden çok masallar geçirdim geri dönüp baktım da tamamıyla yalanmış cennetin kapısından izin almadan girdim kalem tutan ellerim hissetmemişim yanmış
dilimle dolunaya merdiven mi kurmadım şiirin denizine tuzlar mı üretmedim yoksulluğun yokların önünde mi durmadım bir yıldızın göğsünde arzı mı seyretmedim
yorgun omuzlarıma gece nöbeti yazdım ebruli renkler kattım özgür kalan sesime bazen uçtum göklere bazen de düşeyazdım neyden nağme üflettim kesilen nefesime
şiir için eceli elimle sarmadım mı durmadım mı önünde sürüklenen yılanın ölüm kusan dağları çekiçle yarmadım mı sormadım mı sonunu sallanılan yalanın
hüzün bahçelerinden üzgün çiçekler derdim dokundurdum şefkatle şairin avucuna bir yastığın altında saklı dururken derdim tebessümü değdirdim parmağının ucuna
küfürbazın diline sınırlar çizmedim mi atmadım mı argoyu kör kuyunun dibine hoşgörüyle herkese imgeler dizmedim mi söylesinler yazarken şairin edebi ne
yok olmuş bedenleri topraktan almadım mı koymadım mı zalimi içine ateşlerin öfkeleri kinleri sellere salmadım mı vermedim mi ağzına suyu çilekeşlerin
varoluş nedenimdi şiir benim gerçeğim kazandım sandıklarım meğerse bir talanmış ellerimde soluyor dize dize çiçeğim anladım ki şiir de benim gibi yalanmış
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiir de Yalan Ben de Yalan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Şiir de Yalan Ben de Yalan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Paylaşmanız dileğiyle. “ŞİİR DE YALAN BEN DE YALAN” isimli şiirinizi beğendim, 5 puan gönderiyorum. Şiire duyarlılığınızı kutlarım. ..........: Kaynak: “TURANDA ÇAKAN ŞİMŞEK” isimli şiir kitabı (Oğuz Matbaası 1977 – Adana) .... Sevdasıyla.... Saygı ve selamlar...
Merhaba Afet Abla, başlıga bakınca düşundüm biraz, bizler bir gün yalan olup gideceğiz elbet ama böylesi güzel eserler dilden dile, gönülden gönüle geçerek yaşayacaktır. Sözüm o ki, şiirler yalan değil.
Veysel,in dediği gibi "iki kapılı bir han" birinden girip digerinden çikacağız, bizden öncekiler gibi.
varoluş nedenimdi şiir benim gerçeğim kazandım sandıklarım meğerse bir talanmış ellerimde soluyor dize dize çiçeğim anladım ki şiir de benim gibi yalanmış
Ey toprağım m sana böyle söyletenleri tam alnından vurmalı. Her şiir biraz aşktır. Yüreğimizin tarihinden bir sahnenin duygularla resmini çizebilmektir. Her sahne beynimize, yüreğimize kazınırken nasıl kaçar insan bu resimden Yazık ya şiirn ne suçu günahı var :))))))) Sevemeyen utansın. İlgiyle okudum
Şuarâ suresinden: 224 - Şairler(e gelince), onlara da sapıklar uyar.
225-226 - Onların her vadide şaşkın şaşkın dolaştıklarını ve gerçekte yapmadıkları şeyleri söylediklerini görmedin mi?
227 - Ancak iman edip iyi ameller işleyenler, Allah'ı çok çok ananlar ve haksızlığa uğratıldıklarında kendilerini savunanlar müstesna; haksızlık edenler, hangi dönüşe (hangi akibete) döndürüleceklerini yakında bileceklerdir.
muhacir bozkurt tarafından 9/14/2015 8:14:47 AM zamanında düzenlenmiştir.
Biliyorum, bilmediğim her şeyin cezasını düşünerek ,düşündürerek, belki de o bilmediklerime içimden tükürerek bitireceğim... Biten ne varsa biliyorum onların içinde de o hep bildiklerim bilinmiyormuş gibi tükenecek..
Biliyorum tükettiğim zaman içinde şiir tükenen değil ,bildiklerimle hep bilmediklerim tükeniyor...
Biliyorum yavaş yavaş nefret, yavaş yavaş güneş ve ay dünyanın tükenişine benden sonrada şahitlik edecek... Bütün şiirler tükenene kadar benim nefretim devam edecek...
Kurtuluş göklerden yerlere düşen vahiylerde mi? Yoksa içimde tükendiğini sandığım cümlelerde mi? Kesinlikle ben varsam o da var,ben yoksam onun ne kıymeti var !!!
''Altının değerini sarraf, insanın değerini insan bilir' şu ana kadar yazdığınız tüm şiirlerin özeti idi.Sitem,kırgınlık olsa da siz yazın hocam şairler ölmez eserleri onları yaşatır.Kendi adıma söyleğim hem sizi hem imge deryası şiirlerinizi çok seviyorum...saygımla