CAN ..... CAN'IMCan Demirim bu gece Emirim biraz da … Radyoda hep sahipsiz ölümler Ülkemde hep ağlayan kadınlar Bir de sen Can’ım Vay ! Bir de sen Can …………………………………Caaan Bir şair kurşuna dizdiğinde şiirlerini Kalemini gömdüğünde biraz da toprağa işte Topraktan geldik alçak olmaya gidiyoruz Alçalmaya daha …daha….. daha… Daha ne denebilir ki, Herkes ölüsüne bir kimlik arıyor Artık kimse aynaya bakamıyor Herkes biraz katil burada .. Can Haritadan siliniyor eksik öyküler bugün de şehirlerden Can biz on parmağımıza da eşit acılar bırakırken Adaletin kestiği parmak acımaz diyorlar Adalet neresinde bu işin diyorum Susuyorlar .. Can Ben şiirler susarken adından yaralı Yeni öyküler giyinirken kırmızı Sessiz bir anne ağlıyor şurada Ah gitti diyor, nasıl gitti diyor ağıtlar yakarken yavrusuna Ah annem diyorum gitmemiştir henüz erken Zaman pusulasını şaşırdı diyor artık , ölüm bize ne eylesin feryat .. Can Yer yarılsa, tüm kötüleri ,katilleri, tecavüzcüleri atsam içine diyorum Çocuk gelinler geliyor sonra aklıma Tırnaklarımın avucuma verdiği acı sesleniyor kan kokusuyla ardışık Ah ne çok savaş var diyorum Zülfikar hangi birine kalkacak, Peşimizi bırakmaz artık bu din kardeşleri Kardeş kardeşe bunu yapar mı hiç diyorum Can Fikrimi öldürebilir sanıyor cellat Yüz yıldır Yüz yıldır Seni sevdiğim için suçluyum. Başımızı eğdirmez yine de, gül olmadıkça hiçbir sürgün. SİBEL EŞİYOK |