ZeryaAh Zerya , hangi yol sana çıkar hangi şehir tanır seni ? saçları uzun ve siyah galiba sonbahardı hava nemli mi nemli ölmekten korkuturdu beni farkında değildi belki ama hala çocuktu aşk denilen savaşın ortasına düşen gelincikti.../ siyah mıydı gözleri yoksa kıyılardan uzakta deniz kadar mavi mi ? mecnun sevdalarını bitiren hançer keskiniydi elleri.../ Zerya, korkuya kapılıp yakma kendini ruhunu dara çekme kirpiğini kaçır cellat gözlerden akrepler peşine düşmeden..../ acılar büyütmüş seni Zerya, eskidikçe derinleşen acılar Sen Ey ! hüznü avuçlarına dolduran mülteci ve kırgın kadın, gül bahçelerinde yürür ayakların dalgalı saçların uzanır toprağa her Aşk Mecnun yaratmaz ve her Leyla cennet bağışlamaz.../ A.Olgun Yeşilyurt |