Küfürbaz
Dilim, engel değil
engeller içinde. Söz ne zaman vurursa evsiz çocukların parklarını İşte kaçmak için vakit gökte beliren aydır. Ben bu yolun tırmıklarını bahçemden çok sırtıma vurmak için kovalandığımdan çok kaçmak için okşarım. Ne var ki sözün ağızda pürüzlenmesi törpüler durur bu günü ve yarını ömür derler, ömrün törpüsü. Ne var ki ben sözlerimle boğuşan bir güreşçi peşlerine saldığım atlıları hizaya sokan lord ve bu sapkın dizelerin hakimiyim. Şimdi düşünsem eskiden düşünsem eskisi gibi Bir düşünebilsem olduğu gibi kalacak her şey Düşleyebilsem geleceği avuçlarımda Parmaklarımı bırakacağım. Küfrüm gibi ağızım ve maçası şiirbazın bir çitten salınan. Şimdi diyorum artık her şeyden nasiplenebilirim. Dilimin süsünü ellerine bırakmak zor. Kendimi bahtı beyaz gelinlere bırakabilirim kazı-kazanlara. Çeşme dilimden anlar ben çeşmenin dininden. akar durur suyu ya çay olur ya çamur... Ben yalın bir ayakla gezerken... Bahattin BERKDİNÇ |