şiirler çırpınıyor kulaklarımda
o çocuk tarafım
hiç ölmeyecek gibi kıkırdayan
kırık bir piyano.

vals ile
bir müzik...

ahengine namlu dönmüş sokaklarda
iki neşeli ayak...
öyle ki biz değiliz
o çarpıntı tutmuş yürekleriyle
alkış tutan kalabalık.

hiç kargaşa değmemiş göğüsleri ile
karanlık içinde zayıf
toprak tutmamış elleriyle
alkış tutuyorlar...

alkışlar bize mi?
yükselen şarkılar...

derimde çizgiler yoktu
hiç basmamış gibi yollara
paktı ve kaygısız.

dişlerim karanlık çağlara değecek kadar
sertti ve dilim...
sen duyacaksın diye susardım,
konuşurken şarkılar seninle.

krediler eski bir sırdaşı peşinde getirirken
çalmayı bilemediğim seni banklardan
belki kuşlar değer kirpiklerime
yüzümde muşta izi.

kara eklemleriyle canavarlar
yatak örtümün üzerinde beslenen
karaltılar ve kitaplar
eğmekte boynumu yastığa.

şimdi uyanırsam öldür
ölürsem uyandır.

Bahattin BERKDİNÇ