Dilsiz karanlık
Umuda bu kadar maviyken gökyüzü
Hiç bir bekleyiş yıkmadı beni böyle... Aşk, pusulasız kör mevzilerde bir başına Ve kırılmış bir keman gibi suskun Ay kayboldu Aynalara yansıyan yüzümü kapatır dilsiz karanlık Upuzun bir geceye sığınan zühre yıldızı gibiyim Ve yılkı atları kadar huysuzum Ellerimi bıraktığında... |