palyaço
canım yansın diye
fırtınalar ektim umutlarımın iki nehir arasına ama her gün ’’farklı öleceğimi’’ tahmin etmemiştim kendimden korkuyor gibiyim karanlık derinleştikçe umudum zehre dönüşüyor aşk seni kendinden göç etmekse adını unutmaktan korktuğum bu yol nedir ya ressamını kaybetmiş bir aşığım ya da seke seke yürüyen görüp güldüğün palyaço benim canım yansın diye yazdığım son şiiri okudum biraz umuttan biraz özünü bulurum diye sevgiden bahsetmişim unutuyordum yine kim koruyabilir beni şimdi kim duygularımın ucundan tutarak beni mutluluğa sobeler yaşamak için büyük bir umuda sahip olmak gerek olamadım... |
Okuyarak ve severek gönül dolusu dileklerle paylaştım...
Çok çok beğendim...
........................................ Saygı ve Selamlar.....