nasırlı bir ömür'ün infazı
baharın gölgesini ört üzerime
üşümenin kemikleri sızlasın... hiç bir şeyden utanmayan yalanın kimsesizliğini barındırır gibisin yüreği kanayan kuşların ölüm korkusu gibi, eksikliğimi aradım kimi zaman sana tutunmak için kendimi kimi zamanda kendimi bulmak için seni aradım gülüşünün kokusu kaldı avuçlarımda bu yüzden zamana kürek çeken bir sonra ki atardamarın özüne sinen sevdanın ateşine yemin ettim masumiyetim vurulsa infazımı koklayacağım zamana bırakılmış sevdanın suskunluğuna otuz ikiyi tamamlayan üç dişimi kırdım boş bir istasyonun bankında, umuduma nefes kendime yabancı oldum gözlerimi yumsam hayalin sussam masumiyetim çatlayacak ah üşüyen sevdamın umarsız yüzü senin yolun da ölmek nasırlı bir ömrün değişikliğidir... Erhan Güneş |
Kutlarım yazan yüreği
Gönlün abat olsun
Sağlıcakla