Ben uzaklara gidince
......ama
çook uzaklara
Sessizliğimden
koca bir gürültü olsun isterim
Bağlar çözülsün,düğmeler açılsın
gürültü kopsun.
Karanlık bir köşede
kıyım olmuş gibi feryatlar yükselsin.
Müptelanın
yeri göğü karıştırması gibi
yeksan olsun göz uçları
ben uzaklara gidince

Ben uzaklara gidince
anamın sütü kesilsin artık
menekşe saksılarımda zakkumlar büyüsün
yapabildiğiniz kadar kıyım yapın
Kesebildiğiniz kadar kelle kesin
Süre bildiğiniz kadar derya sürün
Ben uzaklara gidince.

Ben uzaklara gidince
Varsın bombalar patlasın sokaklarımda
ölsün çocuklar onaltısında
Taş’lar sopalar mermi olsun yuvalarında
Kıyametler koparın zorbalıkla,
defalarca
ben uzaklara gidince.

Ben uzaklara gidince
Hangi dinden olursa olsun
cellatlar tövbesiz dindar,
dindarlar ise tövbekar olsun.
Ayaklardan baş’lar ,başlardan ayaklar kopsun

Ben uzaklara gidince sormam
Kan kırmızı mı ,süt beyaz mı
Sübyan mı eşkiya mı
Cet’tim benden günah mı
Sormam bana ne
Ben uzaklara gitmeden
Sen uzaklara gitmeden
Olmaz!
Çocuklardan asla sübyan olmaz!