Mukaddes
Yalnızlık üşür soğuk duvarların koynunda,
Bir oda, dört köşe, sükûtla örülmüş bir zindan Pencere titrer rüzgârın kırık nefesinde, Perdeler asılı kalır celladın urganında Odada bir rüya sarar her köşeyi Bir hayal kırığı düşer geçen her saniye Saatin tik takı bir cesedin fısıldadığı sır Ve duvarlar birer birer kaybolur gölgede Ve nihayet güneş umutla kırar geceyi bir kuşun kanadında En mavisinden bir gökyüzü serilir yürüdüğün yollar çiçekli bahar Yaşamak diyordun ya yaşamak var yarınlarda Şimdi ruhunu en mukaddesinden bir sevinç kaplar Sedat Kesim |