yansımaDün sana hiç uğramadım sen yine yoktun ay’sız akşamların,sisli gölgeleriyle oynaştım istemsiz. biyolojik bir salgındı varlığın ürperecek kadar gerçekliğine inandığım. Mavisi yitik gökyüzünün kaldırımsız sokağındaki kapından geçerken arabesk tavırlarım duvarlarlarda ki yalnızlığıma isyan. sensizliğin hükmüne savaştayım beynimin labirentlerinde kavaladığım varlığın silinmesin Birbirine kinlenmiş ve muhtaç berbat ötesi kaderimiz. Ayna kırıklarındaki suretlerde gizem. Sen uyandığında ya da kucağına uzanıp uyuduğumda toprak dolusu öp dudaklarımdan usulca, hiçliğin koynunda oynaş benimle yokluğunla uyanmadan önce. ----------- |