İĞDE!
sen hem hafif hem de ağır bir iğdesin,
hafifleyince; bir anka kuşu gibi masallarda kalıyorsun sadece.. ağırlaşınca ise; gök kadar büyüyüp sığmaz oluyorsun hiç bir yere. ve zaman ozamandır artık gayen kusursuz işlemeye başlıyor. pervasızdın bileylenmiş bir bıçak gibi bir zamanlar... sarpa sarmazdın ışıl ışıl saçardın kokunla baygınlık geçirirdim.. hatta saatlerce ayılmazdım.. o neşeli halimden ne kaldı biliyormusun?? yüzüme baksaydın eminim beni çok iyi anlardın.. !! ama şimdi ne kokun kaldı ne de sen içinde rahat değil, çünkü; zaaflar seni küçültükçe sığıntı kaldın yumulmuş gözlerinin içinde.. sığmaz olduğun o gök bile ne acılar çekiyor şimdiden bunu çok iyi hissedebiliyorum...!! |