artık gelmeyeceksin biliyorum
bilsen nice ölümler
nice özlemler
ve nice sevmeler nasıl yaşadım
nasıl öldüm
nasıl ölümü sevdim

kim yaşıyor bu karanlıklarda
kim var bu şehri aydınlatan
öylesine büyüyor ki yokluğumuz
öylesine çoğaltarak eksiliyoruz ki
ne özlemler
ne sevmeler kalıyor bize
bir ölüm kalıyor
birde biz ölüyoruz

bu kaçıncı gecedir
rüyalarıma geliyorsun
aynı yastıkta başımız
sarılıyoruz birbirimize
acılarımız yaralarımız kapanıyor

bir daha böyle ölmesek bari diyorum
daha güzel
daha umutlu
daha güler yüzlü
ve daha nice sevdalarla sarılsak birbirimize

kim karanlıklarda yaşıyor
kim bu şehri aydınlatıyor bilmiyorum
bir ben yokluğunda yaşıyorum
bir ben karanlıklarda
bir ben ölüyorum

bu kaçıncı gecedir
kırık plaklarda özlemin çalıyor
yüzünde gözyaşlarım
bir ben sellere karışıyorum
denizde boğulurcasına.

ibrahim dalkılıç

03/08/2015
00:20 izmir