KÜÇÜĞÜMSusalım yalnız insancıklar Devrilsin mahzende şarabı aşkın.. Kutsanmış yapraklara sardım yüreğimi Gözkapaklarımdan vuruldum da ölmedim Binlerce şiir giyindim üzerime Gecenin buzu çözülsün de ısınsın içim Dudaklarında türküyle gezen kadınlarla yürüdüm Üzerime güzel kokuları sinsin Ama... Sen Gözleri kurak topraklara deva Bir zılgıt çek dağılsın efkarım bu gece Tırnakların geçmişken ruhuma Nasıl yavrular ki göğsümde yatan güvercin Sen yürü Masallar bitsin topraktan Yenilmişliğimi yutkunayım Dudaklarında bir türkü Bir türkü daha Sonra bir daha Yıldızlar kadar bir daha... Yorgunum ben Yalnız her cümlenin öznesi ellerim Ciddi seslenişler yerleşiyor zihin sahama Huysuz hırçın Asi ve ileri derecede şizofreni Çığlıklar ve hıçkırıklar kardeşmiş gibi Acını ve sancini saklar gibi hani gülüşlerinin gölgesinde Dalgalarla boğuşur gibi Elinin tersiyle sifonyerde ne varsa tuzla buz eder gibi Hani yastık savaşı yaparken yastığı yırtıp içini döker gibi dökmek istiyorum ne varsa zihnimin sığlarında Ulaşamadığım o kadar çok yer var ki zihnimde Bedenim küçük diye mi acaba diye düşünüyorum bazan Uzun boylu koca cüsseli biri olsaydım Zihnimin her köşesine sözüm geçer miydi ki Bu kadar anlamsızlık içinde herşeyi anlamami beklemeleri Bilemezler ki nelerle boğuluyorum Hadi sil beni tualinden Resminde olmasın tek rengim. Gitmek diyorum fiillerin en güzeli Gitmek deyince de sen geliyorsun aklıma hadi en baştan başlıyorum toparlamaya içerdeki odaciklari Kolay sanma işin içinde sen varsan o odalar milyonlarca Benim küçük ellerim yetmiyor gelsen ya yardıma Dagittiklarini toplamaya yardım etsen bari arada... Hala duruyorum işte tek gozlu koca devin rüyasında Kurtaracaktın ya hani unutma! "Sen bilmezsin şiirler iyi bilir hiçbirşey bilmemenin verdiği kederi" Mahsun saatlerin barınağıdır cümlelerin Ansızın bir bahar kokusu sezer gözlerim Sakallarının beyazında Sonra bir bakmışsın Bir sesi tutturup saçlarıma Ölüvermişim gülümseyerek ayışığında. Yk |
yüreğini delip geçen soluk gibi/
batıdan bir gün güneş doğacak..
(...)
sevgimle..