Ecdadımın İmanlı Nefesi Kanı İle Sulanmış Türkiye’min Her Karışı Bilmesen DeEy nefret sahibi nefreti göğsümüze çalışsan da dikmeye de Bir an sanıp elimizden tutup peşinde sürükleyebilsen de Yeşeren umutlarımızı ülkemin bağrında söndürdüğünü sanıversen de Benim ülkemde hayal kırıklığına uğrarsın kazandığını sandığında Ecdadımın kanı ile sulanmış Türkiye’min her karışı bilmesen de Mezarında kükreyerek kalkar hem sana hem bana tokat atar Hem senin hem de benim dünyam şaşar Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda Haykırışımız sessiz ve yaralı olsa da yakıp yıkmaz ezer geçeriz Seninki belki nafile bir çırpınış eceli gelen köpek misali izin vermeyiz Yüreğimize kara kışı yerleştirsen de ülkemde her zaman bahar vardır Ördük bu ülkeye iman ile kardeşliği el ele gönül Gönüle imanımız vardır Hücrelerimizin her zerresinde ecdadın duası vardır iman ile işlenmiş sana hayat yoktur Düşen her damla gözyaşında şahlanır imanım sabırla bekler yere düşmeden avuçlarım İmanımızla ezer geçeriz yaşarsın hezimeti burası Türkiye, ecdadımızın kanıyla sulanmış Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda Hangi kelimen hangi sözünde güzellik var söyler misin? Hangi bakışında hangi adımında hayat var bilir misin gösterir misin? Hangi dilinde rıza var merhamet var Nefret ile kusarsın yanımıza koşarsın edepsiz edepsizliğini bilir misin? Utanmadan akılsızlığınla aklım var yok satarım der sırıtırsın Canı avucunda ecelini arasın yok yere işgal edersin gönülleri yan gelir yatarsın Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda Kul Mehmet’im tende dilde olmazsa şükür iman kardeşlik olmaz gönülde Düşer tene azaplar dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde Yoksulları garipleri anaları ağlatır çocukları yetim bırakana dersini vermezsen her gördüğünde Düşer tene azaplar dilde gönülde nefret kin olursa her yürüdüğünde Bir düğüm atanın düğümünü sökeriz kardeşlikle düğümü ilmiği asarız boynuna yetimi gördüğümüzde Gönlümüzde vatanımızda imanım kardeşliğimizi kardelen çiçeklerini kopardığın anda Ülkemde insanımın dinine imanına söz ettiğin o anda Yakıp yıkmaya çalıştığında hezimete uğrarsın o zamanda Mehmet Aluç (Kul Mehmet) |