Benim Adım Kağıttan Çocuk
Benim Adım Kağıttan Çocuk
Benim adım kağıttan çocuk, Rüzgârda savrulan ince bir yaprak, Ellerimde kırılgan düşler taşırım, Her biri bir dünyadan kopmuş, ayrı bir yaprak. Gözlerim, yağmurun anlattığı masallar, Her damlasında bir umut arar. Dizlerim, düşlerden kalma çizikler, Ama yürürüm, yine de yollar dar. Benim adım kağıttan çocuk, Bir fısıltıyım gecenin koynunda, Bir kalem ucu çizer |