Vefasızlar
Vefasızlar
Bir zamanlar yürek yüreğe, Bir sözüyle yıkılmazdı gece. Şimdi ise suskunluk var, Kim bilir neden, niye? Sözleri vardı yıldız gibi parlak, Dostlukları sanki kaya kadar sağlam. Ama gün gelir, yollar çatallanır, Ve insan, insana yabancı kalır. Vefasızlar, gölge gibi kaybolur, Sözleri, rüzgarla savrulur. Anılar, bir bir solarken, Kimse dönüp bakmaz geriye. Hani nerede o sıcak eller? O gözlerdeki güven dolu seller? Gittiniz işte, hiç düşünmeden, Ardınızda boş kalan yerler. Vefasızlar, unutulur sanmayın, Gönül yarası kapanır mı ki kolay? Ama unutmayın, bir gün siz de, Ararsınız o eski dostları, belki de... |